‚Zetje‘ in beweging
We kregen een hele mooie mail van een oud deelnemer van één van onze Inspiratiedagen. En dit willen we dan ook graag delen. Heeft onderstaande ervaring je aan het denken gezet en heb je ook zin om aan de slag te gaan wat jou ambities en verlangens zijn?
Op zaterdag 21 september organiseren we ditmaal in schiedam een inspiratiedag. Zin om deel te nemen? Geef je op via workshop@blindeambitie.nl
Ervaringsverhaal van Evert:
Tijdens de inspiratiedag in juni 2014 in Kampen kwam bij mij het verlangen om niet thuis te komen zitten maar liefst zelfstandig iets te gaan ondernemen naar boven. Iets in het toerisme, in ieder geval iets positiefs. Wellicht een lastige opgave als je macula degeneratie hebt, maar ik ben er toch mee aan de gang gegaan. Met mijn (overigens ook slechtziende) zwager heb ik Dehulpsint.nl opgericht. De naam zegt het al, onze activiteiten concentreerden zich vooral in de november en decembermaand, maar wij kozen voor een concept waarbij niet Sint en Piet maar de kinderen centraal stonden, met leuke toneelstukjes, humor en een knipoog naar de volwassenen. Dat sloeg enorm aan, het aantal opdrachtgevers verdubbelde elk jaar en we hadden een groot klantenbestand met grote bedrijven en meerdere Sint en Pietteams op pad.
Maar Sint en Piet is en blijft natuurlijk hobby, en destijds werkte ik nog bij mijn oude werkgever.
In november 2016 werd ik opnieuw gekeurd door het UWV. De MD was inmiddels verder gevorderd en het was niet langer houdbaar om mijn werk te blijven doen. De arts van het UWV concludeerde dat er onvoldoende restcapaciteit aanwezig was en ik kwam in de IVA terecht met een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering. Even leek het of hiermee alle deuren naar zinvol bestaan voorgoed op slot gingen. Ook mijn hobbys werden lastig, en ik besloot onze boot te verkopen, met pijn in het hart. Hierdoor was er wel wat financiele ruimte en een ander lang sluimerend idee, een huis in Scandinavie, leek mogelijk te zijn. Na een zoektocht op internet en op lokatie kozen wij uiteindelijk voor een huis aan de Zweedse Hoge Kust, in het plaatsje Docksta.
Daar kwamen we in contact met een ander Nederlands stel, dat inmiddels een aardig lopende chocolaterie met eigen handgemaakte pralines bezat, en zij kwamen met de vraag of mijn vrouw dit bedrijf wilde overnemen. Een totaal nieuwe wending, want dit betekende dat een definitieve verhuizing naar Zweden er wel bij hoorde. Toch hebben wij niet lang getwijfeld, temeer omdat er een perfect pand voor deze winkel met ook nog eens 3 vakantieappartementen te koop stond.
Kortom, sinds oktober 2018 zijn wij de trotse eigenaar van het bedrijf Skulebergets Frestelse (Skuleberget is de hoogste berg in de regio en Frestelse betekent Verleiding) en zijn we fabrikant van Jeltsjes Chokladpraliner. We wonen in een toeristische streek, aan zee en in de bergen. En OK, het maken van bonbons laat ik liever aan de experts over dus ik beperk met tot een praatje met de klanten en toeristen, zeg maar een gastheer rol, en gelukkig heb ik nog wel voldoende zicht om bepaalde klusjes te kunnen doen. En, zoals het in mooi zweeds heet, provsmaken is ook een verantwoordelijke taak!
Ik zal niet zeggen dat de inspiratiedag alleen de sleutel is geweest, maar ik heb toch regelmatig teruggedacht aan deze dag en ik denk dat het ook af en toe mijn beslissingen toch heeft beïnvloed.
Evert de Jong